X-4 miał być kierowanym pociskiem rakietowym powietrze-powietrze. Opracowany w latach 1942/44 w zakładach Ruhrstahl przez dr. Maxa Kramera.
Pierwszy pocisk kierowany przewodowo w zasadniczej części lotu.
Wyprodukowano ok. 100 sztuk. Miał znaleźć się na wyposażeniu samolotów Messerschmitt Me 262 oraz Focke-Wulf Fw 190.
Charakteryzował się dużym prawdopodobieństwem trafień, wybuchał średnio
w odległości 7 m od bombowca – co powodowało całkowite zniszczenie
celu. Pierwsze testowe odpalenie z samolotu miało miejsce 11 sierpnia 1944. X-4 początkowo miał być używany przez jednomiejscowe myśliwce, lecz
okazało się to niewykonalne z powodu trudności w pilotowaniu samolotu i
naprowadzaniu pocisku w tym samym czasie. Zamiast tego więc przeznaczono
go na uzbrojenie samolotów wielomiejscowych, jak Ju 88. X-4 został zaprojektowany w celu prostego wykonania, przez mało wykwalifikowanych robotników. Do początku 1945 zakłady Ruhrstahl wyprodukowały ponad 1000 płatowców
pocisku (podawana jest często liczba 1300), które oczekiwały następnie
na silniki rakietowe, jednakże produkująca silniki fabryka BMW w
Stargardzie Meklemburskim została zbombardowana. Niewykluczone, że
nieliczne X-4 mogły zostać użyte bojowo podczas ostatnich tygodni wojny w
Europie, lecz brak jest na to dowodów, a pociski nie zostały
dostarczone jednostkom Luftwaffe. Więcej informacji na temat tego pocisku nie znalazłem, ale trzeba przyznać, że gdyby został wykorzystany podczas wojny mógłby strącić dużą ilość bombowców przeciwnika.
W najbliższym czasie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz